résumée en français en basVorige zaterdag (11 oktober dus), was het eindelijk zover : m'n eerste menles met Opaline
Met de daver op m'n lijf welliswaar... Normaal is het bij de "vervolmakingscursus" de bedoeling dat iedereen afzonderlijk met zijn "span" les komt volgen, en dat ieder op zijn/haar/hun zwakke punten werkt. Nu, aan zwakke punten bij mij geen gebrek
Opaline is één maand opgeleid geweest door Didiër, en ik...ehm...heb al bijna drie jaar niet meer gemend, en dat was dan nog met paarden van Wim, de lesgever zelf. Dus : ik met een serieus ei (type struisvogel...) naar de les, en aan Didiër gevraagd of hij me wou komen 1 : uitlachen, en 2 : in gang zetten... Hij was bereid om beide te komen doen
Eerste uitdaging : madame d'Elzele op de camion krijgen...en gelukt op 2 minuten (met 2 personen effectief en 4 op de achtergrond). Oef. Transport op m'n eentje : geen probleem. Daar (in Aalter) van de camion : geen probleem + veel complimentjes omdat 't zo'n "schoontje" is
Daar optuigen op vreemde locatie tussen vreemde paarden en vreemde mensen : geen probleem. Inspannen...ehm... eventjes spannend want Nancy (vrouw van Wim) besloot een flinke tik te geven op die mooie billen van Opaline, en dat had ze niet zien komen met die oogkleppen aan...dus even vijf minuten paniek (en stilte tussen de toeschouwers...eventjes verrast toch wel) maar nadien alles terug kalm. Didiër nam de leidsels, rustig naar de piste...en rustig beginnen draven. Dan nam ik over, en dat voelde vreemd aan. Ik moet nog zoeken naar het juiste contact, en de juiste manier van aanmoedigen, want ze was zoooooooooo braaf...dat ze eigenlijk gewoon maar wat rondsloefte
Dus daar moet op gewerkt worden
Pause na anderhalf uur werk : alle paarden op de middenlijn naast elkaar. Ook dat : geen probleem, ze heeft geen hoef verzet, zonder dat er iemand voor haar neus moest staan.
Ze hield wel alles goed in de gaten, vond het manneke dat passeerde met een plateau vol cola'tjes erg interessant, ze bekeek haar buren heel aandachtig, maar : geen beweging, zonder dat ik aan de leidsels moest komen. Zaaaaaaaalig relax.
Dan : terug uitspannen, en terug op de camion : 2 minuten opnieuw, weer met 2 personen...
In de manège was het ondertussen pikdonder want flink na sluitingsuur, maar Opaline is heel braaf van de camion gekomen, heeft zich haar eten goed laten smaken, en is 's anderendaags helemaal niet stijf of zo geweest...
Besluit : alhoewel ze heel erg raar uit de hoek kan komen, komt haar "koudbloed"-karakter er toch goed uit, als het er echt op aan komt. Ok, ze was eerder lui, maar ik had het liever zo voor mijn eerste keer, dan dat ze als een gek door de piste ging razen... nu weet ik beter wat ik aan haar heb, en kan ik eindelijk eens zelf met mijn paard beginnen werken
Enne...sorry, maar geen foto'tjes...aangezien ik eens zelf met m'n beestje bezig was...blijkbaar is er dan toch één nadeel aan het vrijgezellen-statuut
résumée en françaisEnfin j'ai travaillé Opaline moi-même
Samedi j'ai eu ma première leçon en attelage avec Opaline. J'étais très nerveux, comme je n'ai plus fait çà depuit +- 3 ans, et c'était avec des chevaux de Wim (l'instructeur). Donc j'ai demandé Didiër, qui a formé Opaline en attelage, de venir se moquer de moi, et m'aider au même moment...
Mettre Opaline dans le camion : pas de problème (
), déchargement là, et préparer dans un entourage pas connu, avec des chevaux inconnu etc : pas de problème. Petit panique quand Nancy ne pouvait pas résister a taper les jolies "fesses" d'Opaline...mais elle a calmé assez vite (et les spectateur était surpris de sa réaction.
..)
Didiër a commencé pour laisser Opaline entrer en connaissance avec la piste : pas de problème...et après moi j'ai essayé... un petit problème
parce-que moi je ne 'sentais' pas encore très bien Opaline, je ne trouvais pas très vite le contact correct, et elle était paresseux...mais je préfère çà, comme moi je n'ai pas beaucoup d'expérience en attelage...et je suis très fier d'elle en tout cas
Maintenant, je peux commencer a travailler avec Opaline moi-même
Et donc, je ne sais pas prendre des photos....
groetjes
Tania